MAHKEMESİ : İstanbul 22. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 06/11/2014NUMARASI : 2013/51-2014/346Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın reddine dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, davacılar vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü: - K A R A R –Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkindir.Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekilince temyiz edilmiştir. 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 25. maddesi uyarınca hakların kullanılması ve borçların yerine getirilmesi bakımından kamulaştırma işlemi, mal sahibi açısından, usulüne uygun yapılan tebligatla başlar. Kendisine usulüne uygun kamulaştırma tebligatı yapılmamış kişi açısından kamulaştırma işlemi başlamayacağından bu kişiye ait taşınmazın Kamulaştırma Kanununun 17. madde­sine istinaden daha önce tescil kararı verilmesi de dava açılmasına engel teşkil et­mez. 13.03.2015 gün ve 29294 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan Anayasa Mahkemesinin 13.11.2014 gün ve 2013/95-2014/176 sayılı kararının 14.09.2015 günü yürürlüğe girmesi ile; 6487 sayılı Yasanın 22. maddesi ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununa eklenen geçici 7. maddesinin iptal edildiği anlaşılmakla bu maddenin uygulanması da mümkün değildir. Bu itibarla;1-) Bir kısım davacılar murisi M.. V..’ye kamulaştırma işlemlerinin 26.03.1985 gününde “aynı adreste kayını İ.. Y..’ye” tebliğ edildiği belirtilmiş ise de, incelenen veraset ilamına göre Melahat Verimli’nin 12.07.1961 gününde öldüğü anlaşılmaktadır. Ölü kişiye yapılan tebligat yok hükmündedir. Bu itibarla M.. V.. mirasçıları yönünden işin esasına girilerek hüküm kurulması gerekirken, yazılı gerekçelerle ret kararı verilmesi,2-) Davacılar vekili, davacılardan N.. Ö..’ün 1949 yılında, Ş.. K..’ın ise 1952 yılında evlenerek köyden ayrıldığını, S.. D..’un ise tebliğ tarihinde Ereğli Demirçelik fabrikasında çalıştığı ve aynı yerde ikamet ettiğini ileri sürdüğünden, bu iddialar ve malikler ile kendisine tebliğ yapılan kişilerin tebliğ tarihinde birlikte oturup oturmadıkları hususları da araştırılıp yapılan tebligatların geçerli olup olmadığı tesbit edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,Doğru görülmemiştir. Davacılar vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.’nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 27/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.