MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiTaraflar arasındaki 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 12. maddesine dayanan baraj için yapılan kamulaştırma sonucu çevrenin sosyal, ekonomik ve yerleşme düzeninin bozulması nedeniyle, taşınmazdan ekonomik ve sosyal yönden yararlanma olanağı kalmadığı iddiasına dayanan taşınmaz bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, davalı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü: - K A R A R –Dava, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 12. maddesine dayanan baraj için yapılan kamulaştırma sonucu çevrenin sosyal, ekonomik ve yerleşme düzeninin bozulması nedeniyle, taşınmazdan ekonomik ve sosyal yönden yararlanma olanağı kalmadığı iddiasına dayanan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkindir.Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı idare vekillerince temyiz edilmiştir.Birecik Barajı tesis etmek amacı ile yapılan kamulaştırmadan dolayı dava konusu taşınmazın kenarında bulunduğu barajın içme suyu temini için kullanılması ve bu nedenle taşınmazın mutlak koruma alanında kalması hususu ile davalı Bakanlığın herhangi bir ilgisi bulunmamaktadır. Davalı idarenin 2942 sayılı Yasanın 12. maddesi bakımından sorumluluğuna gelince;Dosyada bulunan kanıt ve belgelerden, davacı tarafından daha önce 2942 Sayılı Yasanın 12. maddesi uyarınca baraj için yapılan kamulaştırma sonucu çevrenin sosyal, ekonomik ve yerleşme düzeninin bozulması nedeniyle, taşınmazdan ekonomik ve sosyal yönden yararlanma olanağı kalmadığı iddiasına dayanan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkin olarak açılan Nizip Asliye Hukuk Mahkemesinin 27.12.2004 tarih, 2004/243 Esas 2004/818 Karar sayılı dava dosyasında mahkemece, Gümüşgün Köyü 101 ada 484 parselden ifraz olan 623 parsel sayılı taşınmaz hakkında 8.020,92 m²'lik bölümü için açılan davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın Dairemizin 25.04.2005 tarihli 2005/2455 Esas – 4908 Karar sayılı ilamı ile onanarak 07.06.2005 tarihinde kesinleştiği anlaşıldığından, tarafları, konusu ve hukuki sebebi aynı olan iş bu davanın kesin hüküm nedeniyle reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı gerekçelerle kabulüne karar verilmesi, Doğru görülmemiştir.Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 08/12/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.