Taraflar arasındaki imar uygulamasına tabi tutulan taşınmaz ile uygulama sonucu verilen taşınmaz arasındaki bedel farkının tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı idare vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü: Dava, imar uygulamasına tabi tutulan taşınmaz ile uygulama sonucu verilen taşınmaz arasındaki bedel farkının tahsili istemlerine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı idare vekilince temyiz edilmiştir. Davacı vekili imar uygulamasına tabi tutulan taşınmaz ile uygulama sonucu tahsis edilen taşınmaz arasındaki değer farkını talep etmiştir. Bu iki taşınmaz arasındaki değer farkı, idarenin işleminden kaynaklandığından, 11.02.1959 gün ve 1715 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca davanın idari yargıda görülmesi gerektiği düşünülmeden, yazılı şekilde karar verilmesi, Doğru görülmemiştir. Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle HUMK'nın 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde ödeyene geri iadesine ve temyize başvurma harcının Hazine'ye irad kaydedilmesine, 09.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.