Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11804 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 29014 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Divriği Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 19/07/2013NUMARASI : 2012/30-2013/80Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tesbiti ve kamulaştırılan taşınmazın maliye hazinesi adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, davacı idare ile davalılardan M.. Ç.. vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü: - K A R A R –Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tesbiti ve kamulaştırılan taşınmazın maliye hazinesi adına tescili istemine ilişkindir.Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı idare vekili ve davalı M.. Ç.. tarafından temyiz edilmiştir.Arsa niteliğindeki taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak zeminine, resmi birim fiyatları esas alınarak yapılara, maktu değerleri esas alınarak ağaçlara değer biçilmesinde yöntem olarak bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;1)Dava konusu taşınmaza emsal olarak kabul edilen Kemenkeş Mahallesi 162 ada 13 parsel sayılı taşınmazın mukayeseye esas satışına ilişkin resmi senet suretinin getirtilerek, satışın özel amaçlı olup olmadığının ve satış tarihinde üzerinde yapı olup olmadığının denetlenmemesi, ayrıca ilgili Belediye Başkanlığından emsal taşınmaz ile dava konusu taşınmazın emlak vergisine esas değerlerinin istenerek, vergi değer oranları ile bilirkişi raporunda belirlenen mukayese oranı arasında fahiş fark olup olmadığı denetlenmeden eksik inceleme ile hüküm kurulması,2)Dava konusu taşınmaz üzerinde bulunan yapıların 1970 yılında yapıldığına ilişkin taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmadığı, bilirkişi tarafından da bu hususta davalı beyanları esas alındığına göre; Emlak vergisine Matrah Olacak Vergi Değerlerinin Takdirine İlişkin Tüzük'ün 23. maddesine göre; 41-50 yaş arası kerpiç yapılardan %75 oranında yıpranma payı düşülmesi gerekirken %50 ve % 60 yıpranma payı düşülerek fazla bedel tespit eden rapora göre hüküm kurulması, 3)2942 sayılı Kanunun 15. maddesi gereğince Kamulaştırma bedelinin, kamulaştırmaya ilişkin belgelerin, davacı idarece mahkemeye sunulduğu tarih olan 16.02.2012 tarihine göre değerlendirme yapılması gerekirken hükme esas alınan bilirkişi raporunda; arsa bedelinin tespiti sırasında, emsal taşınmazın satış bedelinin, 2013 Mart ayına endekslenmesi ve yapıların birim değerinin ise 2013 yılı esas alınarak tespit edilmesi suretiyle fazlaya hükmedilmesi,4)Dava konusu taşınmazın tapu kaydında, Davalı M.. Ç..'ın hissesine ilişkin haczin kamulaştırma bedeline yansıtılmasına karar verilmemiş olması Doğru olmadığı gibi; Ayrıca;5) 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine 6459 sayılı Yasanın 6. maddesi ile eklenen hüküm uyarınca, dava dört ay içerisinde sonuçlandırılamadığından, Anayasa Mahkemesi’nin 19.12.2013 tarih ve 2013/817 başvuru numaralı 1. Bölüm kararı da göz önüne alınarak, kamulaştırma bedeline 17.06.2012 tarihinden, karar tarihine kadar geçen süre için yasal faiz yürütülmesi gerektiğinden,Mahkeme kararının açıklanan nedenlerle davacı idare vekili ve davalı M.. Ç..'ın temyiz itirazları doğrultusunda BOZULMASINA, temyiz edenlerden peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 29.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.