MAHKEMESİ : Tekirdağ 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 12/07/2013NUMARASI : 2013/121-2013/284Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup Uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü: - K A R A R –Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.Bilirkişi incelemesi yaptırılmış ise de alınan rapor hüküm kurmaya elverişli değildir. Şöyle ki;1)Bir taşınmazın tümünün kapama meyve bahçesi olarak değerlendirilebilmesi için tamamının ağaç sayısı itibariyle kapama olması gerekir. Bilirkişi raporunda zeminde toplam 23 adet (ki bunun 14 tanesi ayva ağacıdır.) muhtelif ağaç olup, toplam yüzölçümü 2.080 m2 olduğu nazara alınacak olursa, taşınmazın tümünün kapama meyve bahçesi olarak nitelendirilmesi mümkün değildir. Kaldı ki bilirkişi raporunda bu bahçe 4X5 aralıklarla dikilmiş, dönümünde 50 adet ağaç olduğu kabul edilerek hesap yapılmıştır. Bu durumda; bilirkişi kurulundan ek rapor alınarak 23 adet ağacın kapladığı alan kapama meyve bahçesi arta kalan tarım arazisi olarak değerlendirilmek suretiyle hesaplama yapılması gerektiğinin düşünülmemesi, 2) Kapama bahçe olarak değerlendirme yapılırken, ağaçların yaşlarına göre ortalama verim miktarları İlçe Tarım Müdürlüğü'nden de sorularak belirlendikten sonra, bu ağaçların değerlendirme yılı hasat dönemindeki toptan kg. satış fiyatları İl Tarım Müdürlüğü'nden sorulduktan, bir dönüm bahçesinin net geliri bulunup, bu gelir kapitalize edilmek suretiyle değerlendirme yapılması gerekirken, bu usule uygun olmayan metodla değer biçilmesi, Doğru görülmemiştir.Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 10.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.