Tehdit suçundan suça sürüklenen çocuk ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 106/1 ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı Kanun’un 231/8. maddesi gereğince 5 yıl denetim süresine tâbi tutulmasına dair, .... Sulh Ceza Mahkemesinin 05/12/2012 tarihli ve 2011/337 esas, 2012/779 sayılı kararının, .. Bakanlığınca yasa yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23/05/2013 gün ve 165293 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:İstem yazısında: “5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi halinde, sanığın 15-18 yaş gurubunda olması sebebiyle, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 23. maddesine göre 3 yıl süreyle denetim süresine tâbi tutulması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde denetim süresinin 5 yıl olarak tespit edilmesinde isabet görülmemiştir. ” denilmektedir. TÜRK MİLLETİ ADINAI-Olay: Suça sürüklenen çocuk ... hakkında, tehdit suçundan açılan kamu davasında, .... Sulh Ceza Mahkemesinin 05/12/2012 tarihli kararı ile, 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, CMK’nın 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, sanığın 5 yıl süre ile denetime tâbi tutulmasına karar verildiği, yoklukta verilen kararın itiraz edilmeksizin kesinleşmesi üzerine, denetim süresinin hatalı belirlenmesi nedeniyle kanun yararına bozma talebinde bulunulduğu anlaşılmıştır.II- Kanun Yararına Bozma İstemine İlişkin Uyuşmazlığın Kapsamı:Suç tarihinde 18 yaşından küçük olan ve hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen suça sürüklenen çocuk için, uygulanan denetim süresinin hukuka uygun olup olmadığının belirlenmesine ilişkindir.III- Hukuksal Değerlendirme:Kanun yararına bozma kurumunda geçerli olan “istekle bağlılık kuralı” ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının objektif koşulları ile sınırlı olarak yapılan incelemede;5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 5560 sayılı Kanun ile değişik 23. maddesinde, "Çocuğa yüklenen suçtan dolayı yapılan yargılama sonunda, Ceza Muhakemesi Kanunundaki koşulların varlığı halinde, mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilir. Ancak, bu kişiler açısından denetim süresi üç yıldır." hükmüne yer verilmiş,5271 sayılı CMK’nın 5560 sayılı Kanun ile değişik 231/8. maddesinde ise, "Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmesi halinde sanık, beş yıl süreyle denetim süresine tâbi tutulur." hükmü düzenlenmiştir.İncelenen dosyada, kayden 01/10/1992 doğumlu olup tehdit suçunun işlendiği 26/04/2010 tarihinde 18 yaşını tamamlamayan, suça sürüklenen çocuk hakkındaki mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilirken, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 23/1. maddesinin dikkate alınmadığı görülmektedir. 5560 sayılı Kanunla yapılan değişiklikle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükümler yönünden, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesine yollama yapılmış ancak suça sürüklenen çocuklar açısından denetim süresinin 3 yıl olacağı belirtilmiştir. ./.. -2-Bu itibarla, Mahkemenin 5560 sayılı Kanunla yapılan ve suça sürüklenen çocuk lehine olduğunda kuşku bulunmayan değişiklikleri gözetmeden verdiği kararın hukuka uygun olmadığı anlaşılmıştır.IV- Sonuç ve Karar:Yukarıda açıklanan nedenlerle;Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, 1- Tehdit suçundan suça sürüklenen çocuk ... hakkında, .... Sulh Ceza Mahkemesinin 05/12/2012 tarihli ve 2011/337 esas, 2012/779 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 2- Anılan kanun maddesinin 4/d fıkrası gereğince karardaki takdire ilişkin olmayan hukuka aykırılık, hükmün Yargıtay tarafından düzeltilmesini gerektirmekle; sanığın 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına ilişkin kısmın karardan çıkarılmasına, 3- 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun, 5560 sayılı Kanun ile değişik 23. maddesi uyarınca sanığın, 3 yıl denetim süresine tabi tutulmasına, kararın öbür yönlerinin olduğu gibi bırakılmasına, 27.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.