Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 809 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 7416 - Esas Yıl 2008





Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak; 1- TCY.nın 3/1. maddesinde açıklanan "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki "orantılılık" ilkesi gözetilmeyerek sanık hakkındaki temel cezanın en üst sınırdan belirlenmesi,2-5237 sayılı TCY.nın uygulamasında sanığın görevli polis memurlarına hakaret eyleminin, görevi yaptırmamak için direnme suçundan bağımsız ayrı bir suç oluşturacağının gözetilmemesi,3- Sanığın görevli üç polis memuruna direnmesi karşısında, verilen cezanın TCY.nın 43/2. maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin düşünülmemesi,4-TCY.nın 53. maddesinin a,b,d,e bentlerindeki hak yoksunluklarının infaz tamamlanıncaya kadar, c bendindeki hak yoksunluklarının ise koşullu salıvermeye kadar geçerli olacağının kararda ayrı ayrı belirtilmemesi,Yasaya aykırı ve sanık A.. Ş..'nın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken CYY.nın 326/son maddesinin gözetilmesine yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 28.01.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.