MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiSuç : TehditHÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz isteğinin reddiYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 30/01/2007 tarih ve 3-9 esas 2007/18 kararında belirtildiği üzere; Anayasanın 40/2 ve 5271 sayılı CMK'nın 232/6 ve 34/2. maddeleri ve 1412 sayılı CMUK’nun 310. maddesine göre kararda başvurulacak yasa yolu, süresi, mercii ve şeklinin kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerektiği halde, sanık ...'ın yüzüne karşı verilen hükümde temyiz şeklinin ne suretle olacağının belirtilmediği anlaşıldığından, sanık ...'ın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek temyiz isteğinin reddine ilişkin 25/09/2013 tarihli ek karar kaldırılarak dosya görüşüldü:Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre ve yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak;Sanığın aşamalarda, tarlasına girmesine neden olduğu hayvanlardan dolayı katılanı uyarmasına müteakip, katılanın kendisine küfretmesi üzerine atılı suçu işlediğini savunması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişimi değerlendirilerek, sonucuna göre TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,Kanuna aykırı ve sanık ...'ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.