Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7353 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 1620 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiSuç : TehditHÜKÜM : BeraatYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü,Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Anayasanın 141, CMK’nın 34 ve 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının sanıkları, mağdurları, Cumhuriyet Savcısını ve herkesi inandıracak, Yargıtay denetimine de imkan verecek biçimde olması gerekir.Yargıtay’ın gerekçelerde tutarlılık denetimini yapabilmesi için; kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ile mağdur ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin, hangi anlatımın ne gerekçeyle diğerine üstün tutulduğunun açık olarak hükmün gerekçesine yansıtılması ilkelerine uyulmayarak gerekçesiz hüküm kurulması,2-Kabule göre de; mağdurlar ... ve ... ile katılan ...'nin aşamalardaki değişmeyen anlatımlarında, sanığın kendilerini tehdit ettiğini belirtmeleri, tanık ...'un, tehdit sözünü duyduğunu beyan etmesi, tanık ...'nin ise kovuşturma aşamasında, tehdit sözü duymadığını belirtmesi karşısında, ifadeler arasındaki çelişkilerin giderilmesi, giderilemediği takdirde, yöntemince irdelenip tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek, hangi anlatıma hangi nedenle üstünlük tanındığı açıklanıp, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.