Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5859 - Karar Yıl 2007 / Esas No : 2503 - Esas Yıl 2006





Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak; 1- Hazır bulunan sanık İ.U. müdafiinin beyanının alınmasından sonra katılan vekili dinlenerek 5271 Sayılı CYY.nın 216. maddesine aykırı biçimde son sözün sanık müdafiisine verilmemesi,2- Katılana yöneltilen tehdit sözlerindeki koşulun borcun ödenmesini isteme biçiminde olması ve tanık A.O.ın anlatımları karşısında, baba-oğul olan sanıkların alacakları bulunduğu inancıyla katılanı tehdit etmelerinden ibaret eylemlerinin 765 sayılı TCY.nın 308/2, 61. maddelerine uyduğu ve hakkın ispatlanmasının aynı maddenin 4. fıkrası uyarınca ancak cezada indirim sebebi olacağı gözetilmeden, yasal olmayan yetersiz gerekçe ile zorlama suçundan hükümlülük kararı verilmesi3- Kabule göre:a) 5252 Sayılı Yasanın 5/1. maddesi uyarınca hükmolunan ağır para cezalarının " adli para cezasına" dönüştürülmesi gerektiğinin,b) 5275 Sayılı Yasanın 122. maddesi ile 647 Sayılı Yasanın yürürlükten kaldırılmış olması ve aynı yasanın 106. maddesinde süresinde ödenmeyen para cezalarına gecikme zammı öngörülmemesi karşısında, sanık hakkında gecikme zammı uygulanması olanağının bulunmadığının gözetilmemesi,Yasaya aykırı ve sanıklar İ.U. ve İ.U.müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19.06.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.