Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5599 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 49372 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiSUÇ : Tehdit, cinsel tacizHÜKÜMLER : MahkumiyetYerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığın aynı anda TCK'nın 105/1. maddesinde düzenlenen cinsel taciz suçunu da işlediği ve bu suçtan mahkum olması nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 253/3. maddesi gereğince bu suçtan uzlaşmaya gidilemeyeceği gözetilerek dosya görüşüldü:1-Cinsel taciz suçuna ilişkin, kararda öngörülen cezanın, verildiği tarih itibariyle nitelik ve niceliğine göre hükmün temyiz edilemez olduğu,Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...'ın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,2-Tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,Anlaşıldığından sanık ...'ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 23.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.