Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 5557 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 53735 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiSUÇ : TehditHÜKÜM : MahkumiyetYerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:1-Müşteki, usulüne uygun olarak başvurup katılan sıfatını kazanmamış olması nedeni ile hükme temyiz etmeye hakkı bulunmadığından CMUK'nın 317. maddesi uyarınca isteminin reddine,2-Sanığın temyiz isteğine gelince:Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;Müştekinin hükümden sonra verdiği 02/10/2013 havale tarihli dilekçesinde telefon mesajını kendisinin gönderdiğini belirtmiş olması ve sanığın suçu kabul etmemesi karşısında, bu husus araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu, Kabule göre; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe gire 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuzlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.