Kasten yaralamaya teşebbüs ve tehdit suçlarından, sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 86/3-e, 35, 106/2-a maddeleri gereğince 4 ay 15 gün ve 2 yıl hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Sarıkamış Asliye Ceza Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 2015/374 esas, 2015/509 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından yasa yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 18/11/2016 gün ve 386671 sayılı istem yazısıyla Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.İstem yazısında; “Sanığın üzerine atılı suçların kanunda öngörülen cezasının nev’i ve süresine göre, 5237 sayılı Kanun’un 66/1-e. maddesi uyarınca 8 yıllık asli dava zaman aşımı süresine tabi bulunduğu, suçların 17/02/2006 tarihinde işlendiği, görevsizlik kararı veren Askeri Ceza Mahkemesi tarafından sanığın savunmasının alındığı 09/05/2006 tarihi ile kararın verildiği 24/11/2015 tarihi arasında zaman aşımını kesen herhangi bir sebep bulunmadığı ve asli zaman aşımı süresinin dolduğu cihetle, karar tarihinde zaman aşımı süresinin dolması nedeniyle davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.TÜRK MİLLETİ ADINAI-Olay: Sanık ... hakkında piyade er olarak askerlik görevini yaptığı sırada 17/02/2006 tarihinde işlediği tehdit ve yaralamaya te??ebbüs suçlarından Askeri Ceza Mahkemesinde kamu davası açıldığı, sanığın yargılama sırasında terhis olması nedeniyle Sarıkamış 9 ncu Motorlu Piyade Tugay Komutanlığı Askeri Mahkemesince 11.12.2009 tarihinde görevsizlik kararı verildiği, Sarıkamış Asliye Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, Mahkemenin 24/11/2015 tarihli kararı ile sanığın mahkumiyetine karar verildiği, yoklukta verilen kararın tebliğ edilerek, temyiz edilmeksizin kesinleşmesi üzerine,zaman aşımı süresinin dolduğu gerekçesiyle kanun yararına bozma talebinde bulunulduğu anlaşılmıştır.II-Kanun Yararına Bozma İstemine İlişkin Uyuşmazlığın Kapsamı:Zaman aşımının son kesme nedeni olan sanığın savunmasının alındığı tarihten mahkumiyet hükmünün kurulduğu tarihe kadar, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık olağan dava zaman aşımı süresinin, oluşup oluşmadığının belirlenmesine ilişkindir.III-Hukuksal Değerlendirme:İncelenen dosyada yer alan iddianameye göre, sanık ... hakkında, 17/02/2006 tarihinde işlediği tehdit ve yaralamaya teşebbüs suçlarından, 5237 sayılı TCK’nın 86/2-3,e,35,106/2-a,43/1. maddeleri uyarınca kamu davası açıldığı görülmektedir.5237 sayılı TCK'nın 86/2 ve 106/2-a maddelerinde öngörülen cezaların üst sınırına göre, tehdit ve yaralama suçlarının asli dava zaman aşımı süresi anılan Kanunun 66/1-e maddesi uyarınca sekiz yıldır. Dosyada dava zaman aşımını kesen en son işlem, sanığın görevsizlik kararı öncesi Askeri Ceza Mahkemesi tarafından savunmasının alındığı 14/03/2006 tarihidir. Görevsizlik kararı üzerine yapılan yargılama sonucu Sarıkamış Asliye Ceza Mahkemesince 24/11/2015 tarihinde mahkumiyet hükmü kurulmuştur. Ancak mahkeme karar tarihinde savunmanın alındığı tarihten itibaren sekiz yıllık asli dava zaman aşımı süresinin dolduğunu dikkate almamıştır. Savunmanın alındığı tarihten itibaren işlemeye başlayan sekiz yıllık asli dava zaman aşımı süresi karar tarihinden önce dolmuştur. Bu nedenle mahkemenin asli dava zaman aşımı süresinin dolduğunu gözetmeden kurduğu 24/11/2015 tarihli mahkumiyet hükmü hukuka aykırıdır.IV- Sonuç ve Karar:Yukarıda açıklanan nedenlerle; Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,1-Yaralamaya teşebbüs ve tehdit suçlarından, sanık ... hakkında, Sarıkamış Asliye Ceza Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 2015/374 esas, 2015/509 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 2-Bozma nedenine göre karardaki hukuka aykırılığın, aynı Kanun maddesinin 4-d fıkrası uyarınca Yargıtay tarafından giderilmesi gerektiğinden; sanık ... hakkında, yaralamaya teşebbüs ve tehdit suçlarından açılan KAMU DAVALARININ, zaman aşımı süresinin dolması nedeniyle, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK'nın 223. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 05/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.