Tebliğname No : 4 - 2011/358385MAHKEMESİ : Sakarya 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 12/05/2011NUMARASI : 2009/205 (E) ve 2011/284 (K)SUÇLAR : Tehdit, 6136 sayılı Kanuna muhalefetYerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Her ne kadar iddianamede sanığın mağdur M.. S..’yı tabanca ile tehdit ettiğinden bahisle dava açılmış ise de, mağdur A.. S.. ve tanık anlatımlarına göre sanığın, mağdur A.. S..’ı da tehdit ettiğinin iddia edildiği, bu iddia ile ilgili dava açılmadığı gibi kovuşturmaya yer olmadığı kararının da verilmediği anlaşılmakla ; öncelikle sanık hakkında mağdur A.. S..’ı tehdit eyleminden suç duyurusunda bulunulması, açılması halinde davaların birleştirilmesi, sanığın hukuki durumunun buna göre belirlenmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması,2-Mağdurlar A.. S.. ve M.. S..’nın, sanığa ait 10-15 adet büyükbaş hayvanların fındık bahçesine zarar vermesi nedeniyle hayvanları çıkartarak köy muhtarına teslim etmek için sürerek götürdükleri sırada arabasıyla gelen ve hayvanları almak isteyen sanığa engel olmaları üzerine tehdit suçunun işlendiğini ileri sürmeleri karşısında; olay tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 57. Maddesindeki “Bir kimsenin hayvanı diğerinin gayrimenkulü üzerinde bir zarar yaptığı takdirde gayrimenkulün zilyedi o hayvanı zabt ve kendisine ita olunabilecek tazminat mukabilinde teminat olmak üzere yedinde hapsetmeğe hakkı vardır….” hükmüne rağmen, “sanığın tehdit eylemini büyükbaş hayvanlarını götürmesine mağdur tarafından engel olunması üzerine gerçekleştirdiği” şeklindeki yasal olmayan gerekçelerle üstelik 1/2 oranında haksız tahrik indirimi uygulanması, 3-08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren ve TCK'nın 7/2 madde ve fıkrası uyarınca sanık yararına olan 5728 sayılı Kanunun 562. maddesinin 1. fıkrası ile CMK'nın 231/5 madde ve fıkrasında öngörülen, hükmolunan cezanın geri bırakılması sınırının iki yıla çıkarılması ve söz konusu 562. maddesinin 2. fıkrası ile de CMK'nın 231/14 madde ve fıkrasındaki, suçun soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olması koşulunun kaldırılması karşısında, mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının tartışılmaması,4-Kriminal incelemeye konu edilen olay yerinde bulunan kovanlar ve mermi çekirdeği parçasının emanete alınıp alınmadığı araştırılmadan söz konusu eşyalar hakkında bir karar verilmemesi,Kanuna aykırı ve sanık M.. K..’nın temyiz nedenleri ile kısmen değişik gerekçelerle tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp, karşı temyiz olmadığından CMUK 326. maddesi ile CGK’nın, 04.03.2008 tarih ve 6-47/43 sayılı kararında vurgulandığı üzere önceki yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkan hafif sonuç cezadan, ikinci kez mahkûmiyetin sonuçlarını da kapsayacak şekilde yararlandırılmasını sağlayacak, sanığa daha önce bir kez tanınmış olan atıfetin genişletilmesinin hakkaniyete aykırı olacağı” şeklindeki kararı da gözetilerek, sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 30/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.