Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 3666 - Karar Yıl 2003 / Esas No : 20803 - Esas Yıl 2002
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak; 1- Sanık ve arkadaşı hakkında yakınıcı olan kişilerin yakınmalarını geri almaları üzerine, mağdur jandarma çavuşu olan görevlinin sanığa "memursan hakkında tutanak tutarsam fena olur, dağılıp eve gidin" biçiminde söylemesi karşısında sanığın da görevliye söverek, yakasından tuttuğunun dosyadaki oluşa uygun kanıtlardan anlaşılması karşısında, eylemin görevliye karşı bir görevin yerine getirilmesini engelleme olmayıp TCY.nın 266/1, ve 269.maddelerine uyan görevliye cebir şiddetle sövme suçunu oluşturup oluşturmayacağı tartışılmadan yazılı biçiminde hüküm kurulması,2- Oluşa ve dosya içeriğine göre sanığın mağdurdan gelen haksız davranış sonucu sövüp sövmediği üzerinde durularak saldırgan davranışın TCY.nın 571.maddesinde açıklanan sarhoşluk durumunda yapılıp yapılmadığına ilişkin kanıtlar gösterildikten sonra anılan Yasanın 572.maddesinin oluşup oluşmadığının ve 272.maddenin uygulanma olanağı bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Yasaya aykırı ve sanık S.... Sezgin'in temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, yeniden hüküm kurulurken CYY.nın 326/2.maddelerinin gözetilmesine 12.5.2003 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.