Kişilerin huzur ve sükununu bozmak suçundan sanık ...'ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 123, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri gereğince, 1.800 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair, Büyükçekmece 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 16/05/2013 tarihli ve 2012/1256 esas, 2013/762 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28.11.2013 gün ve 367754 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:İstem yazısında: “Dosya kapsamına göre;1-Kayden 20/09/1992 doğumlu olup, suçun işlendiği 07/10/2009 tarihinde 18 yaşını ikmâl etmediği anlaşılan sanık hakkında tayin olunan cezadan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 31/3. maddesi gereğince indirim yapılmaması suretiyle fazla ceza tayin olunmasında,2-Sanığın eyleminin kişilerin huzur ve sükununu bozmak suçunu oluşturduğunun kabulü ve sanığın uzlaşmak istediğini beyanı karşısında, soruşturma aşamasında uzlaşma konusunda beyanı alınmayan müşteki Hatice Beyter'in uzlaşmak isteyip istemediğinin sorularak, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun "uzlaşma" başlıklı 253. maddesi hükümlerinin öncelikle uygulanması suretiyle, sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinin dikkate alınmamasında, isabet görülmemiştir.” denilmektedir.GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Hüküm tarihi itibariyle temyiz yolu açık olan kararın kesin olduğu belirtilerek kanunyolu bildiriminde hata yapılması nedeniyle, hükmün usulüne uygun olarak kesinleşmemesi, sanık veya katılanın eski hale iade istemi ile birlikte hükmü temyiz olanaklarının halen mevcut bulunması karşısında bu aşamada kanun yararına bozma istemine konu edilemeyeceği belirlenmiş ise de,İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına, kanun yararına bozma isteminin kapsamına ve tebliğname tarihine göre, işin incelenmesi Yüksek 14. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 13.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.