Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2895 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 37494 - Esas Yıl 2013





##########MAHKEMESİ :##########Asliye Ceza Mahkemesi##############################Suç : Tehdit##########HÜKÜM : Mahkumiyet####################Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak,1-Sanığın aşamalardaki savunmalarında, 10/04/2006 tarihindeki eylemini kabul etmesine rağmen 11/04/2006 tarihli olayı kabul etmediği, yargılama sırasında dinlenen tanık ...'in anlatımlarının ilk olaya ilişkin olduğu anlaşılmakla, TCK'nın 43. maddesinin uygulama koşullarının ne şekilde oluştuğu açıklanıp tartışılmadan yetersiz gerekçeyle sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi,2-Kabule göre;TCK'nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi ve Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu,Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.