Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 28491 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 28922 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 4 - 2011/24968MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 4. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 28/04/2010NUMARASI : 2008/1367 (E) ve 2010/402 (K)SUÇ : İmar kirliliğine neden olmaYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve suçtan zarar gören, kanıt sunma ve hükmü temyize hak ve yetkisi bulunan şikayetçiye duruşma günü tebliğ edilerek davaya katılma olanağı sağlanmamış ise de; temyiz dilekçesinin içeriği ve CMK'nın 237/2. maddeleri gereğince şikayetçi A.. B..'nın kamu davasına katılan sıfatıyla kabulüne karar verilerek dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak;5237 sayılı TCK'nın 184. maddesinde yapı ruhsatiyesi almadan veya ruhsata aykırı olarak bina yapmak veya yaptırmak suç olarak düzenlenmiş, bina ise 3194 sayılı Kanun'un 5. maddesinde "kendi başına kullanılabilen, üstü örtülü ve insanların içine girebilecekleri ve insanların oturma, çalışma, eğlenme veya dinlenmelerine veya ibadet etmelerine yarayan, hayvanların ve eşyaların korunmasına yarayan yapılar" şeklinde tanımlanmıştır. İmar Kanunu’na ya da imara ilişkin diğer yasal düzenlemelere aykırı olan ve ruhsat gerektiren eylemler “bina” yapma niteliğinde olmadığı sürece TCK’nın 184. maddesi kapsamında suç teşkil etmez. Yargılamaya konu olayda; sanığın, evine bitişik vaziyette inşa ettiği 8x5 m2 ebadında, tek katlı, tek hacimli yapının bina niteliğinde olduğu gözetilmeden, yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak, beraat kararı verilmesi, Kanuna aykırı ve katılan A.. B.. vekilinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 13/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.