Tehdit, yaralama ve hakaret suçlarından sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda mahkumiyetine dair, Sulh Ceza Mahkemesince verilen 12/02/2010 tarih ve 2009/110 esas, 2010/22 karar sayılı hükmün O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyizi üzerine,Dairemizin 28/11/2013 gün ve 2012/22008 esas, 2013/30062 karar sayılı kararıyla; "Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;Sanığa yükletilen tehdit, hakaret ve yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,Hangi mahkumiyetinin tekerrür uygulamasına esas teşkil ettiği belirtilmemiş ise de bu durumun infazda gözetilebileceği,Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.Ancak, 1-TCK'nın 53/l-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1. maddesinin a, b, d, e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,2-Sanığa verilen mahkumiyet kararları ertelenirken, TCK'nın 51.maddesi yerine 54. maddesinin uygulanması,Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye kısmen uygun olarak, cezanın ertelenmesi ile ilgili kısımlardaki "TCK'nın 54. maddesi ibaresi, TCK'nın 51. maddesi" ve "TCK'nın 53/l-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1. maddesinin a, b, d, e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması" biçiminde DÜZELTİLEREK ONANMASINA" oy birliği ile karar verilmiştir.I- İTİRAZ NEDENLERİYargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28/01/2014 gün ve 2010/172612 sayılı yazısı ile;“5237 sayılı TCK'nın 53/4 maddesinde yazılı bulunan, kısa süreli hapis cezası ertelenmiş veya fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında birinci fıkra hükmü uygulanmaz hükmü karşısında, Sanık ... hakkında ... Sulh Ceza Mahkemesince 5237 sayılı TCK'nın 86/2, 62/1, 53/1, 58/6, 51/1, 54/3, 54/6, 54/7 maddelerine göre erteli 3 ay 10 gün hapis cezası, 5237 sayılı TCK'nın 125/1, 125/4, 62/1, 53/1, 58/6, 51/1, 54/3, 54/6, 54/7 maddelerine göre erteli 2 ay 17 gün hapis cezası ve 5237 sayılı TCK'nın 106/1-1, 62/1, 53/1, 58/6, 51/1, 54/3, 54/6, 54/7 maddelerine göre erteli 5 ay hapis cezasıyla verilen mahkumiyet kararlarında, verilen hapis cezalarının kısa süreli olduğu ve TCK'nın 53/4 maddesince TCK'nın 53/1 maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceği gözetilmeden sanık hakkında hak yoksunluğuna karar verilmesi, yasa hükmüne aykırılık oluşturmaktadır. Bu itibarla Yüksek mahkemece verilen düzeltilerek onama kararınına itiraz edilmesi gerekmiştir.SONUÇ VE İSTEM : Yukarıda açıklanan gerekçeler ve tüm dosya kapsamına göre,Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 28/11/2013 gün ve 2012/22008 Esas, 2013/30062 Karar sayılı kararında yer alan bir nolu bozma nedeni olan sanık hakkında TCK'nın 53/l-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1. maddesinin a,b,d,e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesine ilişkin kararın hüküm fıkrasından çıkartılmak suretiyle ve sanık hakkında TCK'nın 51/1 maddesince ertelenen kısa süreli hapis cezalarının, TCK'nın 53/4. maddesi uyarınca aynı Kanunun 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceği gözönüne alınarak, hükmün C.Y.Yasasının 322. maddesince DÜZELTİLEREK ONANMASINA karar verilmesi,İtirazımız yerinde görülmez ise dosyanın itiraz hakkında bir karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmesi, itirazen arz ve talep olunur.” isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü:II- İTİRAZIN KAPSAMIİtiraz, tehdit, yaralama ve hakaret suçlarından sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararının düzeltilerek onanmasına dair, Dairemizin 28/11/2013 tarihli kararına ilişkindir.III- KARARYargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK'nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,Dairemizce verilen 28.11.2013 tarih ve 2012/22008 esas, 2013/30062 karar sayılı düzeltilerek onama kararının KALDIRILMASINA,Keşan Sulh Ceza Mahkemesi'nce verilen 12/02/2010 tarih ve 2009/110 esas, 2010/22 karar sayılı hükmün yeniden incelenmesi sonucu;Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;Sanığa yükletilen tehdit, yaralama ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,Hangi mahkumiyetinin tekerrür uygulamasına esas teşkil ettiği belirtilmemiş ise de bu durumun infazda gözetilebileceği,Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.Ancak,1- Kısa süreli hapis cezaları ertelenen sanık hakkında, TCK'nın 53/4. maddesi uyarınca aynı maddenin birinci fıkrasındaki hak yoksunluklarına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,2- Sanığa verilen mahkumiyet kararları ertelenirken, 'TCK'nın 51.maddesi' yerine 'TCK'nın 54. maddesi' yazılması,Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktalarının; itiraz yazısına uygun olarak, “TCK'nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların hükümlerden çıkarılması ve cezaların ertelenmesi ile ilgili kısımlardaki 'TCK'nın 54. maddesi' ibaresi yerine 'TCK'nın 51. maddesi' yazılması” biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümlerin bu bağlamda ONANMASINA, 30.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.