Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 27188 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 51455 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : KYB - 2014/386772Tehdit suçundan sanık ....., 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 106/2-a, 62. ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun’un 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına dair, Erzurum 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/02/2014 tarihli ve 2013/251 esas, 2014/78 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.12.2014 gün ve 386772 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:İstem yazısında; “Dosya kapsamına göre, Erzurum 5. Asliye Ceza Mahkemesince tekerrüre esas alınan Erzurum 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/10/2010 tarihli ve 2010/63 esas, 2010/110 sayılı kararıyla, sanık hakkında kurulan hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olması karşısında, tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.TÜRK MİLLETİ ADINAI-Olay: Tehdit suçundan sanık .... hakkında yapılan yargılama sonucunda, Erzurum 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/02/2014 tarihli kararıyla 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, Erzurum 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/10/2010 tarihli ve 2010/63 esas, 2010/110 sayılı kararı tekerrüre esas olduğundan, sanık hakkında TCK’nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verildiği, yoklukta verilen kararın sanığa tebliğ edilerek temyiz edilmeksizin kesinleşmesi üzerine, bu kararın infazı sırasında o yer Cumhuriyet Başsavcılığınca tekerrür hükmüne yönelik olarak kanun yararına bozma talebinde bulunulduğu anlaşılmıştır.II- Kanun Yararına Bozma İstemine İlişkin Uyuşmazlığın Kapsamı:Mahkemece mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulamasına esas alınan ilamın, tekerrür şartlarının bulunup bulunmadığının belirlenmesine ilişkindir.III- Hukuksal Değerlendirme:Kanun yararına bozma kurumunda geçerli olan “istekle bağlılık kuralı” gereğince isteme konu edilen hususla sınırlı olarak yapılan incelemede;5237 sayılı TCK'nın “suçta tekerrür ve özel tehlikeli suçlular” başlıklı 58. maddesinde;“(1) Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi hâlinde, tekerrür hükümleri uygulanır. Bunun için cezanın infaz edilmiş olması gerekmez.(2) Tekerrür hükümleri, önceden işlenen suçtan dolayı;a) Beş yıldan fazla süreyle hapis cezasına mahkûmiyet hâlinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren beş yıl, b) Beş yıl veya daha az süreli hapis ya da adlî para cezasına mahkûmiyet hâlinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren üç yıl, Geçtikten sonra işlenen suçlar dolayısıyla uygulanmaz…(6) Tekerrür hâlinde hükmolunan ceza, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilir. Ayrıca, mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanır. (7) Mahkûmiyet kararında, hükümlü hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağı belirtilir...” hükmüne yer verilmiştir.Ceza Genel Kurulunun 08.04.2008 gün ve 57-74 sayılı kararında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi uyarınca kişinin mükerrir sayılması için ilk hükmün kesinleşmesinden sonra ikinci suçun 1 Haziran 2005 tarihinden sonra işlenmesi yeterli olup, ilk suçun 1 Haziran 2005 tarihinden önce veya sonra işlenmesinin herhangi bir önemi bulunmamaktadır. Bu düzenlemelere göre, tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için önceden işlenen bir suç nedeniyle mahkum edilmiş olma, bu hükmün kesinleşmesinden sonra yeni bir suçun işlenmesi ve yeni suçun belirli süreler içerisinde işlenmesi yeterli olup, cezanın infaz edilmiş olmasına gerek bulunmamaktadır. İncelenen dosyada, mahkemece tekerrüre esas alınan ilamın Erzurum 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/10/2010 tarihli ve 2010/63 esas, 2010/110 sayılı kararı ile yaralama suçundan hükmolunan ve CMK’nın 231. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan 7 ay 15 gün hapis cezasına ilişkin olduğu, bu ilamın davayı sonuçlandıran ve uyuşmazlığı çözen bir “hüküm” niteliği bulunmadığından, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilemeyeceği anlaşılmaktadır. Ancak, sanığın adli sicil kaydı incelendiğinde, bu ilamın dışında tekerrür uygulamasına esas alınabilecek kesinleşmiş mahkumiyet hükmünün bulunduğu görülmektedir. ( Erzurum 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 27.04.2010 tarihinde kesinleşen, 18.02.2010 tarih ve 2009/1154 esas, 2010/201 sayılı kararı ile yaralama suçundan hükmolunan erteli 5 ay hapis cezası) Somut olayda tekerrür koşulları mevcut olduğundan, mahkemenin mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulamasının yerinde olduğu, yanlış ilam gösterilmiş olması nedeniyle tekerrür hükümlerinin karardan tamamen çıkarılmasının hakkaniyete uygun olmayacağı, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 gün ve 2012/1431 esas, 2013/18 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, tekerrüre esas alınan ilamın kararda gösterilmesinin zorunlu olmadığı, hangi ilamın tekerrüre esas alınması gerektiğinin, ilgili ilamların kesinleşme ve infaz şerhli örnekleri de temin edilmek suretiyle infaz aşamasında değerlendirilebileceği anlaşılmıştır.IV- Sonuç ve Karar:Yukarıda açıklanan nedenlerle;Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, 1- Silâhla tehdit suçundan sanık .... hakkında, Erzurum 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/02/2014 tarihli ve 2013/251 esas, 2014/78 sayılı kararının, CMK'nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,2- Kararda yer alan ve tekerrüre esas olmayan “Erzurum 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/10/2010 tarihli ve 2010/63 esas, 2010/110 sayılı kararının tekerrüre esas alınmasına” ilişkin bölümün karardan ÇIKARILMASINA,3- Ancak, sanığın adli sicil kaydında yer alan diğer bir ilama göre, somut olayda TCK’nın 58/1. maddesi uyarınca tekerrür koşulları oluştuğundan, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümün karardan çıkarılmasına yer olmadığına,4- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 gün ve 2012/1431 esas, 2013/18 sayılı kararı uyarınca, tekerrüre esas alınabilecek ilamın adli sicil kaydında yer alan ilamların kesinleşme ve infaz şerhli örnekleri de temin edilmek suretiyle, infaz aşamasında mahallinde değerlendirilmesine,5- Karardaki diğer hususların olduğu gibi bırakılmasına, 16.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.