Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 27173 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 12479 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Sulh Ceza MahkemesiSUÇLAR : Tehdit, hakaretYerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Tanıklar ... ile ...'ın aşamalardaki anlatımlarının birbirleriyle ve tanık ...'ın 17/02/2011 tarihli dilekçesindeki beyanları ile mahkemedeki beyanlarının kendi içinde çelişkili olması karşısında, anlatımlar arasındaki çelişkinin giderilmeye çalışılması, giderilemediği takdirde yöntemince irdelenip hangi anlatıma hangi nedenle üstünlük tanındığı açıklanıp tartışılarak, sonucuna göre sanığın- sanıkların hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeyerek, CMK’nın 59/2, 212/2. maddelerine aykırı davranılması,2-Sanığın aşamalarda “...müşteki ile karşılaştım, camından bazı sözler söyledi, geri zekalı dediğini duydum, beni tahrik etti... ” şeklindeki savunması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre tehdit suçu yönünden TCK’nın 29, hakaret suçu yönünden ise anılan Kanunun 129. maddelerinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,Kanuna aykırı ve sanık... müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 16/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.