Tebliğname No : KYB - 2014/214868Tehdit suçundan sanık S.. A..'nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 106/2-a, 43/2 ve 29. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun'un 51. maddesi uyarınca ertelenmesine ilişkin, Denizli 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/05/2009 tarihli ve 2008/708 esas, 2009/245 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içinde suç işlediği gerekçesiyle 1 yıl 3 ay hapis cezasının aynen infazına dair anılan mahkemenin 15/05/2013 tarihli ve 2008/708 esas, 2009/245 sayılı ek kararının infazı sırasında, adı geçen hükümlünün denetimli serbestlik tedbiri ile cezasının infazına karar verilmesi talebinin kabulü ile cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak infaz edilmesine ilişkin, Denizli İnfaz Hakimliğinin 24/09/2013 tarihli ve 2013/2578 esas, 2013/2582 sayılı kararı sonrasında, hükümlünün Denizli 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/09/2011 tarihli ve 2011/20 esas, 2011/432 sayılı kararı ile verilen 3.000 Türk lirası ve 80 Türk lirası adli para cezalarından çevrilme 150 gün ve 4 gün hapis cezasının infazı için ceza infaz kurumuna alınmasını müteakip, hükümlü hakkındaki 1 yıl 3 ay hapis cezasının denetimli serbestlik tedbiri ile infazına ilişkin Denizli İnfaz Hakimliğinin 24/09/2013 tarihli ve 2013/2578-2582 sayılı kararının infazının durdurulmasına dair, Denizli İnfaz Hakimliğinin 30/01/2014 tarihli ve 2013/2578 esas, 2013/2582 sayılı ek kararına vaki itirazın kabulü ile, hükümlünün 150 gün ve 4 gün hapis cezalarının infaz edilmekte olan diğer cezaları ile içtimasının mümkün olmadığı gerekçesiyle, Denizli İnfaz Hakimliğinin bahse konu ek kararının kaldırılmasına ilişkin, Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/02/2014 tarihli ve 2014/234 değişik iş sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.06.2014 gün ve 214868 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:İstem yazısında: “Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 11/02/2013 ve 2013/856-1220 sayılı kararında, hükümlünün denetimli serbestlik tedbiri ile infazı devam ederken başka kesinleşmiş mahkumiyetlerinin gelmesi halinde, mahkumiyetlere konu cezalarla ilgili toplama kararı alınması ve sonuca göre 5275 sayılı Kanun'un 105/A maddesinin uygulanma koşullarının yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin belirtildiği, Denetimli Serbestlik Hizmetleri Yönetmeliğinin 90/4. maddesinde yer alan "Başka bir mahkûmiyet kararı nedeniyle ceza infaz kurumuna alınan hükümlünün kaydı kapatılarak, 5275 sayılı Kanunun 107 nci maddesinin uygulanabilmesi yönünden toplama kararı alınması ve müteakip infaz işlemlerinin buna göre yapılması amacıyla dosya hükümlünün bulunduğu ceza infaz kurumuna gönderilmek üzere Cumhuriyet başsavcılığına iletilir." şeklindeki düzenleme de nazara alındığında, hükümlünün 1 yıl 3 ay hapis cezası ile 150 gün ve 4 gün hapis cezasının toplamı üzerinden denetimli serbestlik tedbiri ile infaz koşullarının değerlendirilmesi gerektiği, aksi uygulamanın hükümlünün aynı suç nedeniyle birden fazla denetimli serbestlik tedbiri ile infaz kurumundan istifade etmesi gibi bir sonuca yol açacağı gözetilmeksizin, itirazın reddi yerine kabulü şeklinde karar tesisinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 27.12.2012 tarih, 2012/Bşk-41 esas ve 2012/41; 27.12.2013 tarih, 2013/Bşk-213 esas ve 2013/219 sayılı kararları ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesi görevinin Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait olduğu, bu kapsamda özel kanun niteliğindeki 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanundan kaynaklanan dava ve işlere yönelik kanun yararına bozma isteminin de Yargıtay 19. Ceza Dairesince incelenmesi gerektiği anlaşılmakla; Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 12/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.