Tebliğname No : KYB - 2014/387429Hükümlü H.. K..'in, Akçaabat Asliye Ceza Mahkemesi’nin 15/11/2012 tarihli ve 2011/427 esas, 2012/433 sayılı kararıyla verilen 1 yıl hapis cezasının infazı sırasında, Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığının 08/03/2013 tarihli ve 2013/7-577 ilamat, 2013/22 sayılı kararıyla 2.000 Türk lirası teminat yatırması şartıyla infazın ertelenmesine karar verilmesini müteakip, aynı Cumhuriyet Başsavcılığının 17/04/2014 tarihli ve 2013/7-577 sayılı yazısıyla, adı geçenin erteleme süresinin bitiminde teslim olmaması sebebiyle yatırdığı teminatın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 115/2. maddesi uyarınca hâzineye gelir yazılmasına ilişkin talebiyle ilgili karar verilmesine yer olmadığına dair, Trabzon 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/04/2014 tarihli ve 2014/66 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile, hükümlünün yatırmış olduğu teminat parası hakkında bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye iadesine ilişkin, Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/05/2014 tarihli ve 2014/366 değişik iş sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.12.2014 gün ve 387429 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:İstem yazısında: “Trabzon 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/04/2014 tarihli ve 2014/66 değişik iş sayılı kararına yapılan itiraz üzerine, Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/05/2014 tarihli ve 2014/366 değişik iş sayılı kararıyla verilen kararın kesin olduğu değerlendirilerek, Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığının talebi üzerine hükümlü H.. K..'in yatırmış olduğu 2.000 Türk lirası teminat parasının 5271 sayılı Kanun'un 115/2. maddesi uyarınca devlet hâzinesine gelir olarak kaydına ilişkin, Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/07/2014 tarihli ve 2014/430 değişik iş sayılı kararının hukuken yok hükmünde olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;Dosya kapsamına göre, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 07/09/1976 tarihli ve 7165-7402 sayılı ilâmında zımnen kabul edildiği, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 04/04/1972 tarihli, 2837-2839 sayılı ve Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 26/09/2012 tarihli, 2011/881 esas, 2012/ 16007 sayılı ilâmlarında da belirtildiği üzere, teminatın hâzineye gelir yazılmasına karar verecek merciin, infazı yapılan kararı veren mahkeme olması karşısında, itirazın reddi yerine yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 27.12.2012 tarih, 2012/Bşk-41 esas ve 2012/41; 27.12.2013 tarih, 2013/Bşk-213 esas ve 2013/219 sayılı kararları ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesi görevinin Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait olduğu, bu kapsamda özel kanun niteliğindeki 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanundan kaynaklanan dava ve işlere yönelik kanun yararına bozma isteminin de Yargıtay 19. Ceza Dairesince incelenmesi gerektiği anlaşılmakla; Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 12/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.