Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 24065 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 88 - Esas Yıl 2015





Tebliğname No : 4 - 2011/211593MAHKEMESİ : Gaziantep 18. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 03/02/2011NUMARASI : 2010/689 (E) ve 2011/77 (K)SUÇLAR : Tehdit, mala zarar verme, yasak silah taşıma, yasak bıçak taşımaYerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık A.. K.. hakkında tehdit, sanıklar A.. K.. ve F.. K.. hakkında ikametlerinde ele geçen tabanca nedeniyle yasak silah bulundurma suçlarından açılan davalar ile ilgili olarak zamanaşımı içerisinde hüküm kurulabileceği değerlendirilerek dosya görüşüldü:Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;1-Sanık F.. K..'a yükletilen tehdit ve yasak silah taşıma eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,Sanığın tehdit eylemini birden fazla kişi ile birlikte gerçekleştirdiğinin iddia edilmesi karşısında TCK'nın 106/2-c maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmamış ve hükmün gerekçesinde teşdiden ceza tayin edildiği belirtilip aynı kanunun 13/1 maddesi uygulanırken alt sınırdan uygulama yapılmış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı, TCK'nın 53/1-c madde ve fıkrasında belirtilen hak yoksunluğunun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1-a,b,d,e madde ve fıkralarında belirtilen hak yoksunluklarının cezanın infazı tamamlanıncaya kadar hükmedilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de bu hususun hükümlülüğün sonucu olduğu ve infazda gözetilebileceği, Anlaşıldığından sanık F.. K.. müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 2-Sanık F.. K..'a yükletilen mala zarar verme, sanık A.. K..'a yükletilen mala zarar verme, yasak bıçak taşıma suçlarından kurulan hükümlerin temyizine gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak; a-Anayasanın 141/3, CMK'nın 34 ve 230. maddelerine göre Yargıtay'ın gerekçelerde tutarlılık denetimini yapabilmesi için; kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddianamenin, savunma ile mağdur ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin, hangi anlatımın ne gerekçeyle diğerine üstün tutulduğunun açık olarak kurulacak hükmün gerekçesine yansıtılması ve mahkemece ulaşılan vicdani kanı sonucunda sanığın hangi eylemlerinin suç sayıldığı açıklandıktan sonra kabul edilen bu eylemlerin hukuki nitelendirilmesinin yapılması, cezada artırım ve indirim gerektiren nedenlerin yasal bağlamında tartışılması gerekirken, somut olayda sanıkların, katılan M.. K..'nun evine zarar vermelerinden ve katılan M.. A..'ın aracına zarar vermelerinden dolayı mala zarar verme suçundan iki kez cezalandırılmaları istemiyle dava açılmasına karşın sadece bir kez cezalandırılmalarına karar verilip hangi eylemlerin hükme esas alındığı da belirtilmeden, CMK'nın 34 ve 230. maddelerine aykırı şekilde hükümlerin gerekçesiz bırakılması, b-Sanık A.. K..'ın bulundurduğu kabul edilen zırh bıçağının ele geçirilememiş olması karşısında ne şekilde 6136 sayılı Kanun kapsamında olduğu açıklanmadan yasak bıçak taşıma suçundan mahkumiyet hükmü kurulması ve kabule göre de hükmün gerekçesinde teşdiden ceza tayin edildiği belirtilip alt sınırdan uygulama yapılarak hükümde çelişkiye neden olunması,c-Sanık F.. K..'ın mala zarar verme eyleminin, TCK'nın 6/1-f.1 kapsamında ateşli silahlardan olup patlayıcı madde kapsamında bulunmayan tabanca ile gerçekleştirildiğinin anlaşılması karşısında, TCK'nın 152/2-a maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,d-TCK'nın 53/l-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1. maddesinin a, b, d, e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının düşünülmemesi,e-Adli emanetin 2010/4439 sırasında kayıtlı suç eşyasının müsaderesi hususunda karar verilmemesi,Kanuna aykırı ve sanıklar F.. K.., A.. K.. müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce kısmen yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken karşı temyiz olmadığından 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.