Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2398 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17612 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 2 - 2010/164217MAHKEMESİ : Sürmene Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 13/01/2010NUMARASI : 2009/114 (E) ve 2010/5 (K)SUÇ : HakaretYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Jandarma düzenlediği 30/03/2009 tarihli tutanakta, 05........... nolu telefonu kullanan katılan A..T..'in, sanık R.. Y..'ın kullandığı 05........... numaralı telefon ile kendisini arayarak ve mesaj göndererek hakaret ettiğini ve mesajların hala kayıtlı olduğunun belirtilmesi karşısında bu mesajların tespitinin yapılmadığı ve ayrıca getirtilen HTS raporunda, katılanın kullandığı 05.......... nolu telefonu arayan numaralar arasında, sanığın kullandığı 05............ ve yine sanık adına kayıtlı olduğu anlaşılan 05.............. numaralı telefonun bulunmadığının görülmesine rağmen, eksik araştırma ve yetersiz gerekçe ile mahkumiyet kararı verilmesi,2-Sanığın sabıka kaydındaki yaralama suçuna ilişkin mahkumiyetin doğrudan ve kesin adli para cezasından ibaret olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın başkaca tekerrüre esas olabilecek bir ilamı da bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına karar verilmesi,3-Sanığın aşamalarda katılan hakkında Rize Cumhuriyet Başsavcılığına suç duyurusunda bulunması nedeniyle kendisine iftira atıldığını savunması karşısında, söz konusu dosyanın getirtilip incelenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı ve sanık R.. Y.. müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine 29/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.