Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23705 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 19151 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : KYB - 2014/122614Kasten yaralama, tehdit ve hakaret suçlarından sanık Z.. A..'un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 106/1-1, 125/1-4, 62/1 ve 52/2 maddeleri gereğince 2.000 Türk lirası ve 1.740 Türk lirası adli para cezaları ile 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair, İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 30/12/2013 tarihli ve 2013/472 esas, 2013/493 sayılı kararına yönelik itiraz üzerine, katılanın zararının giderilmediğinden bahisle itirazın kabulüne ilişkin, İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 05/02/2014 tarihli ve 2014/129 değişik iş sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 14.04.2014 gün ve 122614 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:İstem yazısında: “İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesince, katılanın zararının giderilmediği yönündeki gerekçe ile itirazın kabulüne karar verilmiş ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarihli ve 2008/11-250 esas, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 6. fıkrasının (c) bendinde belirtilen zararın, maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı, ancak söz konusu maddi zararın da hâkimin basit bir araştırma ile saptayabileceği zarardan ibaret bulunduğu, manevi zarar ile fazlaya ilişkin maddi zararlar için hukuk mahkemesinde dava açmanın mümkün bulunduğu, keza mahkemesince para cezasının tayininde alt sınırdan uzaklaşılmadığı gibi sanığın kişiliği ve suç işleme eğilimi gibi hususlarda da mahkemece olumsuz bir görüş bildirilmediği nazara alındığında, itirazın reddi yerine, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: İddianamede sanığın eyleminin, bir hukuki ilişkiye dayanan alacağın tahsili amacıyla gasp olarak nitelendirilerek, TCK’nın 148/1 ve 150/1. maddelerinden dava açıldığı ve tebliğname tarihinin de 28.06.2014 tarihinden önce olduğu anlaşılmakla, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulu'nun kararına, kanun yararına bozma isteminin kapsamına ve tebliğname tarihine göre, işin incelenmesi Yüksek 6. Ceza Dairesi'nin görevine girdiğinden, dosyanın ilgili daireye gönderilmesine, 05/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.