Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 232 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 13504 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 2 - 2010/227217MAHKEMESİ : Dursunbey Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 27/01/2010NUMARASI : 2009/231 (E) ve 2010/17 (K)SUÇLAR : Hakaret, yaralamaYerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olan hakaret ve yaralama suçlarının CMK'nın 253. maddesi uyarınca uzlaşmaya tabi olması ve katılan ile sanığın, uzlaşma teklif formunda uzlaşmak istediklerini beyan etmeleri karşısında, anılan Kanunun 253 ve 254. maddelerinde öngörüldüğü biçimde yöntemince uzlaştırma işlemi yapılarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,2-Olay tarihinde 11 yaşında olan müşteki E.. Y..’in beden ve ruh sağlığı bakımından kendisini savunamayacak durumda olup olmadığına yönelik rapor alınarak TCK’nın 86/3-b maddesinin uygulanma olanağının tartışılmaması,3-Sanığın soruşturma ve kovuşturma aşamasındaki, müştekinin müşterileri rahatsız ettiğini, annesine ve ailesine küfrettiğini savunması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi üzerinde durulup, hakaret suçu yönünden TCK'nın 129, yaralama suçu yönünden ise, aynı Kanunun 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin sanık lehine uygulanma olanağının tartışılmaması,Kanuna aykırı ve sanık O.. D..’nın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, karşı temyiz olmadığından yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 13/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.