Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 22737 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 28620 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiSUÇLAR : Tehdit, hakaret HÜKÜMLER : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:1-Hakaret suçlarına ilişkin kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1, geçici 2. ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...’nun tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 2-Tehdit suçlarından kurulan hükümlerin temyizine gelince, Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak,a-Sanığın ve şikayetçilerin birbirlerini tanımadıklarını beyan etmeleri, aralarında uyuşmazlık, husumet niteliğinde herhangi bir ilişki bulunmaması, sanığın şikayetçilerin kendisini telefonla arayıp rahatsız etmeleri üzerine onları aradığını, karşılıklı küfürleştiklerini ancak tehdit etmediğini savunması karşısında, şikayetçilerin hayatın olağan akışına uymayan anlatımlarının sanık lehine oluşan şüpheyi ortadan kaldırmaya yeterli delil niteliğinde olmaması ve başkaca delil de bulunmaması nedeniyle beraat kararı verilmesi gerekirken, kanuni olmayan gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi, b-Kabule göre de, sanığın aksi kanıtlanamayan savunmasında şikayetçilerin telefonla kendisini sürekli rahatsız ettiklerini, kendisinin de onları bu sebeple aradığını, karşılıklı küfürleştiklerini ifade etmesi karşısında, TCK’nın 29. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı ve sanık ...’nun temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki düşüncenin reddiyle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.