Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 22698 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 10396 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 4 - 2011/100709MAHKEMESİ : Gaziantep 13. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 25/11/2010NUMARASI : 2009/1650 (E) ve 2010/1114 (K)SUÇLAR : Tehdit, 6136 sayılı Kanuna aykırılıkYerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; 1-Sanık M.. K..'ya yükletilen 6136 sayılı Kanuna aykırılık eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,Anlaşıldığından sanık M.. K..'nun ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 2-Sanıklar hakkında tehdit suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyize gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak;Sanık V.. K.. ile mağdur M.. K..'ın aynı sokak içerisinde kendilerine ait marketleri işlettikleri, aynı yerde inşaat halinde bulunan binada çalışan işçilerin inşaata su taşıyan tanık M.. P..'nın aracılığıyla sanık V.. K..'nun marketinden alışveriş yapmalarından rahatsız olan mağdur M.. K..'ın olay günü M.. P.. ile bu konuyu konuştuğu sırada sanık V.. K..'nun yanlarına geldiği, bu sırada sanık V.. K.. ile mağdur M.. K.. arasında tartışma çıktığı, bu tartışmaya mağdur M.. K..'ın eşi Z.. K..'ın da katıldığı, çıkan tartışma sırasında tarafların karşılıklı olarak birbirlerine hakaret ettikleri, birbirlerinin yakalarından tutup birbirlerine taş ve sopa attıkları, tanık İ.. K..'nun haber vermesi üzerine olayı öğrenen sanık M.. K..'nun adli emanette kayıtlı H. K. adına bulundurma ruhsatlı tabancayı evden alarak olay yerine geldiği ve havaya üç el ateş ettiği, sanık M.'nın ateş etmesinden sonra da sanık V.. K..'nun dükkanında bulundurduğu adli emanette kayıtlı av tüfeği ile dükkanın önünde havaya doğru bir kaç el ateş ettiği, mağdurların bu sırada dükkanlarına kaçtıkları, mahkemece bu şekilde kabul edilen olayda, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması açısından ilk haksız eylemin kimden kaynaklandığının belirlenememesi karşısında, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince sanıklar hakkında TCK'nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün uygulanması gerekirken yetersiz gerekçeyle hüküm kurulması,Kanuna aykırı, sanıklar M.. K.. ve V.. K..'nun temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.