Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 22629 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 7602 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 4 - 2011/24263MAHKEMESİ : Denizli(Kapatılan) 1. Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 10/06/2010NUMARASI : 2009/131 (E) ve 2010/453 (K)SUÇ : TehditYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Sanığın, kadın doğum servisine yanındaki yaşları küçük çocukları ile girmekte ısrar etmesi üzerine kendisini uyaran mağdur doktora “ben şana göstereceğim bunun hesabını senden soracağım senle hesaplaşacağım’’ demekten ibaret eyleminin, TCK’nın 106/1 madde ve fıkrasının ikinci cümlesinde tanımlanan sair tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden, aynı madde ve fıkranın birinci cümlesine göre mahkumiyet kararı verilmesi,2-Sanığa CMK'nın 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı tanınmadan ya da sabıka kaydı okunmadan TCK’nın 58. maddesinin uygulanması,3-Sanığın, Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen ve daha ağır olan mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınması gerekirken, İzmir 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınması,Kanuna aykırı ve sanık E.. V..'nın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp, CMUK 326/son maddesi gereğince karşı temyiz olmadığından, daha ağır ceza içeren Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.01.2009 tarih ve 373/16 sayılı eski mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınması, ancak 5275 sayılı İnfaz Kanunun 108/2 maddesi gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek süre açısından İzmir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.11.2006 tarih ve 629/933 sayılı ilamındaki ceza miktarını geçemeyeceği gözetilerek sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.