Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 226 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 33362 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇLAR : Silahla tehdit, yaralamaHÜKÜMLER : MahkumiyetYerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Sanık savunması, tanık ...'ın anlatımı ve müştekinin bu beyanlara aykırı olmayan iddiası ile müştekinin eşinin verdiği borç yazısını alıp yırtmak istediği sırada atılı suçların işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,2-Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 07/04/2008 tarihli raporu ile katılanın yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaralandığının belirtilmesi karşısında, sanığın TCK.nun 86/1 ve 87/1-d maddeleri uyarınca cezalandırılması gerektiğinin gözetilmemesi,3-Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğunun nazara alınmaması,Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısı ile sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.