Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 22062 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 10722 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiSUÇLAR : Hakaret, yaralamaHÜKÜMLER : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak, Sanığın aşamalarda “...kayden evli olduğum ancak aramızdaki anlaşmazlık nedeniyle teyzesinin evinde ikamet eden eşimi ... ile parkta yanyana otururken gördüm,... beni görünce kaçtı, eşim de fırına kaçtı. Ben de arkasından gidip ... ile ne yaptıklarını sorduğumda bir daha yapmayacağını söyledi ancak hakaret etmedim yaralamadım.” şeklindeki savunması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre yaralama suçu yönünden TCK’nın 29, hakaret suçu yönünden ise anılan Kanunun 129. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması, Kanuna aykırı ve sanık ...'in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.