Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 21517 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 4340 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiSUÇLAR : Tehdit, yaralama, yaralamaya teşebbüsHÜKÜMLER : BeraatYerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;1-Sanıklar ...,... ve ...’nın yaralama ve yaralamaya teşebbüs eylemlerine ve yükletilen suçlara yönelik O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 2-Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak;Tehdit fiili, kişinin ruh dinginliğini bozan, iç huzurunu, bilinç ve irade özgürlüğünü ihlal eden bir olgudur. Tehdit suçunun manevi öğesi genel kasttan ibaret olup, suçun yasal tanımındaki unsurlarının bilerek ve istenerek işlenmesini ifade eder. Haksız bir fiilin kendisinde husule getirdiği şiddetli öfke ve elemin (gazabın ) failin iradesini etkileyen bir etken olarak kusur yeteneğinde meydana getirdiği azalma nedeniyle, koşulları varsa ancak yasal indirim nedeni olarak kabul edilebilir ise de, önceden kastı kaldıran ve suçun oluşumunu engelleyen bir husus olarak kabulü mümkün değildir. Bu bağlamda sanığın, mağdurları “sizi öldüreceğim” şeklindeki sözlerle tehdit ettiğinin, mağdurların ısrarlı beyanları ve sanığın ikrarı ile anlaşılması karşısında, “kızgınlıkla söylendiği” kabul edilerek kanuni olmayan gerekçeyle beraat kararı verilmesi,Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.