Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21217 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 2649 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Çocuk MahkemesiSUÇ : TehditHÜKÜM : DüşmeYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyizi kapsamının tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu ve sanık hakkında yaralama ve tehdit suçlarından hüküm kurulmasına rağmen, gerekçeli karar başlığında sadece yaralama suçunun gösterilmiş olması hususu mahallinde düzeltilebilir eksiklik olarak değerlendirilerek dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak; Sanığın, mağduru ölümle tehdit ettiğinin kabul edilmesi karşısında, eyleminin TCK’nın 106/1. maddesinin 1. cümlesinde tanımlanan mağdurun hayatına yönelik bir saldırı gerçekleştirme niteliğinde olduğu ve bu suçun kovuşturulmasının şikayet koşuluna bağlı olmadığı gözetilmeden, eylemin aynı maddenin 2. cümlesinde düzenlenen basit tehdit olarak kabul edilerek, şikayetten vazgeçme nedeniyle düşme kararı verilmesi,Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.