Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20970 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 14626 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 4 - 2011/223145MAHKEMESİ : Bayburt Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 23/03/2011NUMARASI : 2010/131 (E) ve 2011/37 (K)SUÇ : HakaretYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak; Sanığın aşamalarda “torunlarım okul sonrası gecikince merak edip okulun önüne gittiğimde torunlarımın beni görünce korkarak bana doğru koştuklarını ve torunlarımın hemen arkasında daha önce husumetli olduğum sanığı telefonla konuşur vaziyette gördüm” şeklindeki savunması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre hakaret suçu yönünden TCK’nın 129. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,Kanuna aykırı ve sanık S.. T..’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.