Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20506 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 14132 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 4 - 2011/234236MAHKEMESİ : İstanbul 41. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 30/03/2011NUMARASI : 2010/22 (E) ve 2011/251 (K)SUÇLAR : Hakaret, yaralamaYerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Sanıkların ilk olarak mağdur doktorun kendilerine hakaret ettiğini, bunun üzerine sanık B.. A..'ın küfürle karşılık verdiğini ve mağdur doktorun makasla sanık Bayram'a vurduğunu, kendilerinin vurmadıklarını savunmaları, olay sırasında muayene odasında olan tanık U.. G..'ün soruşturma ve kovuşturma aşamasında yaralama suçuna ilişkin çelişkili beyanlarda bulunması, mağdur doktorun yaralanmasının sağ el 2 ve 3. parmaklarda abrazyon, sanık Bayram'ın yaralanmasının ise kaşının üzerinde yüzeysel kesi şeklinde olması karşısında, tarafları ayırdığı söylenen güvenlik görevlisinin tanık olarak ifadesinin alınması, adı geçen tanığın anlatımları arasındaki çelişkinin giderilmesi, çelişki giderilemediği takdirde yöntemince irdelenip beyanlardan hangisinin üstün tutulduğunun gösterilmesi, ayrıca aynı olaya ilişkin olarak mağdur doktor hakkında hakaret ve yaralama suçlarından başlatılan 2010/1174 sayılı soruşturma dosyasının akıbeti araştırılıp dava açılmışsa her iki dosyanın birleştirilmesi, dosyanın karara çıkmış olması ve kesinleşmesi halinde ise, onaylı örneğinin dosya arasına alınması ve sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken, eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçeyle hüküm kurulması, 2- Sanıkların savunmaları ve adli raporlar karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi üzerinde durulup, TCK’nın 29 ve 129. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması, 3- Kabule göre de; sanıkların engel mahkumiyetlerinin bulunmaması, kişilik özellikleri, duruşmaya yansıyan tutum ve davranışları dolayısıyla yeniden suç işlemeyecekleri kanaatiyle hakaret ve yaralama suçlarından verilen hapis cezalarının ertelenmesi, hakaret suçlarında giderilmesi gereken somut (maddi) bir zararın oluşmaması, yaralama suçundan dolayı da maddi zararın oluştuğuna ilişkin dosyaya yansıyan bir iddia ve belgenin bulunmaması, manevi zararın ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına engel teşkil etmemesi karşısında, CMK’nın 231/6. maddesindeki hususlar değerlendirilmeden, gerekçesiz şekilde anılan Kanun maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanıklar B.. A.. ve A.. A..'ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.