Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19967 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 15472 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 9 - 2011/301110MAHKEMESİ : Kocaeli 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 23/06/2011NUMARASI : 2009/711 (E) ve 2011/310 (K)SUÇLAR : Yaralama, hakaret, tehdit Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanığın savunmasında, aracının lastiğinin müşteki N.. A.. tarafından kesildiğini gördüğünü beyan etmesi karşısında, somut olayın çıkış nedeni ve gelişimi üzerinde durularak, tehdit ve yaralama suçları yönünden TCK’nın 29, hakaret suçu yönünden ise anılan Kanunun 129. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması, 2-Sanığın adli sicil kaydında yer alan hükümlülüğünün kesin nitelikteki adli para cezasına ilişkin olup tekerrüre esas teşkil etmemesi karşısında, TCK'nın 58/3. maddesinin uygulanma şartının oluşmadığı gözetilmeden, sair tehdit suçuna ilişkin sevk maddesinde öngörülen seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmek suretiyle hüküm kurulması, 3-Adli sicil kaydına göre kasıtlı suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında tehdit suçundan hükmedilen bir ay hapis cezasının, TCK'nın 50/3. maddesi gereğince, aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen adli para cezası dışındaki diğer seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 4-Sanığın, elinde bıçak olduğu halde müştekiler S.. A.. ve N.. A..'ın üzerine yürümesi biçiminde kabul edilen eyleminin, herhangi bir tehdit sözü söylenmese dahi silahtan sayılan bıçağın korkutuculuk özelliği nedeniyle silahla tehdit niteliğinde olduğu düşünülmeden, yerinde olmayan hukuki nitelemeyle sair tehdit suçundan dolayı sanığın mahkumiyetine karar verilmesi, Kanuna aykırı ve sanık A.. D..'nin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken karşı temyiz olmadığından 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 04/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.