Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 19963 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 13 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiSUÇLAR : Yaralama, hakaret HÜKÜMLER : Beraat Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede: 1-Sanıklar ..., ... ve ...'in yaralama eylemlerine ve yükletilen suçlara yönelik katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 2-Sanıklar ... ve ... hakkında hakaret suçundan verilen beraat kararlarının temyizine gelince;Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak; Dosyada mevcut 26.08.2008 tarihli görgü tespit tutanağında, sanıkların, karakol içerisinde bulunan şahıslara sinkaflı sözlerle hakaret ettiklerinin belirtilmesi karşısında, tutanak düzenleyicisi kolluk görevlileri tanık sıfatıyla çağrılıp dinlendikten sonra, tüm deliller birlikte ve yöntemince değerlendirilerek sanıkların hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçeyle beraat kararı verilmesi,Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 04/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.