Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18935 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 29525 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇLAR : Tehdit, yaralama, hakaret HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılamsı Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:1-Sanık ... hakkında tehdit, yaralama ve hakaret suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara karşı, yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,Anlaşıldığından, sanık ... müdafiinin tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,2-Sanık ... hakkında, hakaret ve katılan ...'e yönelik yaralama suçlarına ilişkin kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...'in tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 3-Sanık ... hakkında, babası ... ile kardeşi ...'e yönelik yaralama eylemlerinden kurulan hükümlerin temyizine gelince; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Her iki hükümde de, cezadan indirim yapılırken, uygulanan kanun maddeleri olan TCK'nın 29 ve 62. maddelerinin yazılmamasının, mahallinde giderilebilecek maddi eksiklik olduğu kabul edilmiştir. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;Sanığa yükletilen yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,Sanığın, babası ve kardeşi olan mağdurlara yönelik yaralama eylemini, silahtan sayılması gereken taş atmak suretiyle gerçekleştirdiğinin kabulü karşısında, aynı olayda birden fazla nitelikli halin birleşmesi nedeniyle, TCK'nin 61. maddesi gereğince temel cezaların tayininde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği gözetilmemiş ise de, karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı, Anlaşıldığından sanık ...'in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 28/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.