Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18670 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 4651 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiHÜKÜM : Ceza vermekten vazgeçilmesi Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Mahkemece verilen hükmün II-A bendinde, katılan sanık ... hakkında hüküm kurulurken, bu sanık yerine diğer katılan sanık .....'nun ismi yazılmışsa da, bu hususun mahallinde düzeltilebileceği ve bozmayı gerektirmediği,Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediğği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.Ancak,TCK'nın 129/3. maddesi uyarınca hakaretin karşılıklı olması nedeniyle sanıklara ceza vermekten vazgeçilmesi halinde, CMK'nın 223/4. maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı, katılan sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye kısmen uygun olarak, 5237 sayılı TCK'nın 129/3. maddesi gereğince "ceza vermekten vazgeçilmesine" ibaresi hükümden çıkarılarak yerine 5271 sayılı CMK'nın 223/4. maddesi gereğince "ceza verilmesine yer olmadığına" ibaresi eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümler, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 27/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.