Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede: 1-Sanık Hasan'a ilişkin hükme yönelik temyizde; Eyleme ve yükletilen suça yönelik o yer C.Savcısının temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 2-Sanık Sefer'e ilişkin hükme yönelik temyize gelince;Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; Karakol amir vekili olan sanığın CYY'nin 161/1. madde ve fıkrasına aykırı olarak karakola gelen yakınan ve şüphelilerin durumunu C.Savcısına bildirip, olayla ilgili emir ve talimatlarını öğrenerek buna göre hareket etmesi gerekirken, durumu C.Savcısına bildirmeden tarafları serbest bırakma ve düzenlediği vazgeçme tutanağını da resmi makamlara intikal ettirmemek suretiyle yasaya aykırı davranışlarda bulunduğu, bu suretle olayın mağduru açısından zarar, şüphelileri açısından yarar sağladığı gözetilip; 5237 sayılı Yasa'nın 7/2, 5252 sayılı Yasa'nın 9/3. madde ve fıkraları uyarınca 765 ve 5237 sayılı Ceza Yasalarının ilgili hükümleri karşılaştırılıp sanık lehine olan uygulama saptanarak görevde yetkiyi kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması gerekirken, yasal olmayan gerekçeyle beraat kararı verilmesi, Yasaya aykırı ve o yer C.Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden (HÜKMÜN BOZULMASINA), yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03.02.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.