Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14097 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 8564 - Esas Yıl 2005





Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; İddianamede içeriğine, iddia ve tanıklar Şener, Arif, Melahat ve Mehmet ile olay tutanağı kapsamına göre, sanığın hakkında trafik cezası düzenlediği sırada görevli katılana yönelik tehditle sövme eylemlerinin bütün olarak görevliye direnme suçunu oluşturduğu gözetilmeden yasal dayanaktan yoksun gerekçeyle eylemlerin 765 sayılı TCY.nın 191/son, 273. maddelerine uyduğu ve yakınmadan vazgeçildiğinden söz edilerek kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi yasaya aykırı görülmekle 5237 sayılı TCY.nın 7/2, 5252 Sayılı Yasanın 9/3. madde ve fıkraları uyarınca 765 ve 5237 sayılı TCY.ları karşılaştırılıp sanık yararına olan yasa hükümleri saptanarak sonucuna göre hüküm kurulması zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş ve katılan Coşkun'un temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19.9.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.