Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 137 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17403 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiSUÇLAR : Yaralama, hakaretHÜKÜM : MahkumiyetYerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:1-Sanık ... hakkında yaralama ve hakaret suçlarından, kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...'ın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,2-... hakkında yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince,Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak;a-Sanığın mahkemede katılan sanıktan alacağı olduğunu beyan etmesi, kolluk ifadesinde ise, ortak oldukları harç makinesini istediğini katılan sanığın değişik sebeplerle vermediğini savunması, taraflar arasında tartışma olduğunun kabul edilmesi ve sanığın abisi olan katılan sanık ...'a da hakaret ve yaralama suçlarından ceza verilmesi karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi üzerinde durulup, TCK'nın 29. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,b-Kabule göre de, TCK'nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi, Kanuna aykırı ve sanık ...'ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 13.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.