Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12860 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 24814 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiSUÇLAR : Yaralama, tehditHÜKÜMLER : DüşmeYerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:1-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde; Davaya katılmasına karar verilen suçtan zarar gören ...’in 15.09.2010 tarihli duruşmada sanık ... hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini beyan etmesi karşısında, CMK'nın 243. maddesi uyarınca katılma kararının hükümsüz kaldığı ve temyiz edenin buna yetkisi bulunmadığı anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca mağdur ... vekilinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,2-Sanık ... Kartal hakkında kurulan hükme yönelik temyize gelince;Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak;Katılan ...'nın olay tarihinde, önceden birlikte yaşadığı sanık ...'nın evine gittiği, evde bulunan sanık ...'nın çalışanı sanık ... ile tartıştıktan sonra evden ayrıldığı ve dolmuş durağına gidip beklediği sırada sanık ...'nin gelerek katılanın saçlarını çekip yaraladığı ve ertesi gün de ...'nın katılanın telefonuna mesaj gönderek tehdit ettiği olayda sanık ...'nin yaralama, sanık ...'nın da tehdit eylemlerini ayrı ayrı gerçekleştirdikleri, sanıkların iştirak halinde hareket etmedikleri anlaşılması karşısında, katılan ... ’in sanık ... hakkındaki şikayetini geri almasının sanık ...'yi kapsamayacağı gözetilmeden, sanık ... hakkında da şikayetten vazgeçme nedeniyle düşme kararı verilmesi, Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.