MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Konut dokunulmazlığını ihlalHÜKÜM : DüşmeYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre sanığın, kayınvalidesi olan mağdurun evinden gündüz vaktinde hırsızlık yaptığı, mağdurun şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle hırsızlık suçundan TCK’nın 167/2. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına, konut dokunulmazlığını ihlal suçundan şikayetten vazgeçme nedeniyle düşme kararı verilmiştir. TCK’nın 167. maddesi aralarında belli akrabalık ilişkisi bulunan kişilerin birbirlerinin malvarlığına karşı işlemiş bulundukları suçlardan dolayı cezalandırılmamalarını sağlamaya yönelik şahsi cezasızlık öngören bir düzenleme olup, amacı ise aile bireyleri arasındaki birlik ve bütünlüğün bozulmasının engellenmesidir. Başka bir ifade ile aile bireyleri arasındaki bütünlüğün devamı, bu durumda suç oluşturan eylemin cezalandırılmasına üstün tutulmuştur. Bu bağlamda somut olayda TCK’nın 142/4. maddesinin yorumunun lafzi değil amaçsal yapılması zorunludur. Şöyle ki, anılan maddede öngörülen “amaç suç” olan hırsızlıktan şahsi cezasızlık nedeniyle ceza verilmezken, konut dokunulmazlığını ihlal suçundan ceza verilmesi yukarıda açıklanan TCK’nın 167. maddesinin konuluş amacına aykırıdır. Bu açıklamalar ışığında, konut dokunulmazlığını ihlal suçunun şikayete bağlı olduğunun kabulü ile, mağdurun şikayetinden vazgeçmesi nedeni ile düşme kararı verilmesinde bir hukuka aykırılık görülmemekle tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmeyerek yapılan incelemede:Eyleme ve yükletilen suça yönelik O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 08/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.