Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9946 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 11339 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğeri aleyhine 18/04/2011 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptali istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 05/04/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili Avukat... tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince:Dava, haksız eyleme dayalı icra takibine yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, kendilerine ait köpeğin davalılara ait köpeğin ölümüne neden olduğunu, buna sinirlenen davalıların aracına zarar verdiklerini, bu olay nedeniyle madden zarar gördüğü gibi duyduğu şiddetli elem ve keder neticesinde manen de zarara uğradığını, maddi ve manevi zararlarının tahsili amacıyla .... İcra Müdürlüğü'nün 2011/906 esas sayılı dosyasında başlatmış olduğu takibe davalılarca itiraz edildiğini belirterek davalıların itirazının iptali ile takibin devamına karar verilmesini istemiştir.Davalılar ise, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiş, 6.468,82 TL maddi ve 5.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiştir.Davaya konu haksız eylem, davalıların haksız eylemi sonucu davacının aracının zarar görmesi şeklinde gerçekleşmiştir. Kural olarak, mala verilen zararlar nedeniyle manevi tazminat istenilemez. Gerek BK’nun 49. maddesi ve gerekse MK’nun 24. maddesinde, kişilik haklarının zarara uğratılması durumunda manevi tazminat istenilebileceği öngörülmüştür. Bu düzenlemeler, mal varlığına ilişkin zararları içermez. Şüphesiz, mal varlığına yönelik eylemler de, kişiyi az veya çok üzüntüye düşürebilir. Ancak, böyle bir nedenden kaynaklanan ihlaller, manevi tazminat yolu ile giderim kapsamında düşünülemez. Mahkemece, manevi tazminat isteminin reddi yerine; kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 27/05/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.