MAHKEMESİ : Siverek 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 14/01/2014NUMARASI : 2013/575-2014/25Davacı S.. K.. vekili Avukat Y. K.. tarafından, davalı Maliye Hazinesi'ne izafeten Siverek Mal Müdürlüğü aleyhine 11/12/2009 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 14/01/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;a)Dava haksız el koyma nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, bir suç dolayısı ile yapılan soruşturma sırasında, tarafına ait kamyona el konulduğunu, yapılan ceza yargılaması neticesinde beraat ettiğini, kararın kesinleşmesi ile birlikte aracın iadesine karar verildiğini, ancak bu süreçte kamyonun bakımsızlık nedeniyle zarar gördüğünü, aynı zamanda kamyonu işletememesi nedeni ile kazanç kaybına uğradığını belirterek maddi tazminat talep etmiştir.Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.Mahkeme, araç zararı yönünden makine mühendisi bilirkişiden aldığı 24/02/2011 tarihli bilirkişi raporu uyarınca, el konulan araca ilişkin tazminat talebinin kabulüne karar vermiştir.24/02/2011 tarihli bilirkişi raporunda; aynı özelliklerde sağlam bir aracın dava tarihindeki piyasa değerinin 10.000,00 TL, el koyma tarihindeki piyasa değerinin 15.000,00 TL, aracın dava tarihi itibari ile tamir edilmesi halinde yapılacak masrafların 12.000,00 TL olduğu, buna göre; dava ve el koyma tarihleri arasındaki değer farkı olan 5.000,00 TL ile onarım maliyeti olan 12.000,00 TL olmak üzere, toplam araç zararının 17.000,00 TL olduğu belirtilmiştir.Aracın dava tarihindeki onarım masrafı ile rayiç değeri gözetildiğinde, aracın tamirinin ekonomik olmadığı ortadadır. Bu durumda; araç zararı olarak, aracın teslim tarihindeki rayiç değerinden, araç davacıda kalacağı için hurda değeri düşülerek, kalan miktara hükmedilmesi gerekirken, değer farkı ve onarım masrafının tümüne hükmedilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.b)Davacı, dava dilekçesinde; aracın işletilememesinden ötürü 10.000,00 TL kazanç kaybı isteminde bulunmuş, bozma ilamından sonra alınan 25/11/2013 tarihli mali müşavir bilirkişi raporu doğrultusunda, 02/12/2013 tarihinde, davasını 16.622,00 TL ıslah ederek, dava değerini 26.622,00 TL’ye yükseltmiştir.Mahkemece, bilirkişi raporu ve davacı yanın ıslahı gözetilerek, davacının çalışamadığı süreye ilişkin talebi yönünden bu miktara karar verilmiştir.6100 sayılı HMK’nın 177. Maddesinin birinci fıkrası uyarınca; ıslah, tahkikatın sona ermesine kadar yapılabilir. Davacı davasını bozma ilamından sonra ıslah etmiştir. Bozmadan sonra ıslah yapılamayacağına göre; kazanç kaybı yönünden dava dilekçesinde istenilen miktara hükmedilmesi gerekirken, bu miktarı aşar şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2-a,b) numaralı bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine 12/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.