Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 9415 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 14106 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ : Didim (Yenihisar) 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 16/05/2013NUMARASI : 2012/464-2013/234Davacı F.. T.. vekili Avukat A.A..tarafından, davalı İ.. U.. aleyhine 26/09/2012 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ile davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2- Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, haksız eyleme dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, davalının komşusu olduğunu, aralarında davalının evinin terasına İmar Kanunu' na aykırı inşaat yapması nedeniyle önceye dayalı anlaşmazlık bulunduğunu, 26/02/2011 tarihinde aralarında çıkan tartışma neticesinde davalının hakarette bulunarak kendisini tehdit ettiğini, davalı hakkında ceza davası açıldığını, davalının bu eylemi nedeniyle kişilik haklarının zarar gördüğünü, aynı olay nedeniyle davalının da kendisinden şikayetçi olması üzerine hakkında dava açıldığını ancak beraat ettiğini, bu ceza davası nedeniyle avukat tutmak zorunda kaldığı gibi ceza davasındaki tüm duruşmalara avukatıyla beraber İzmir'den geldiğini, yol ve yemek masrafı yaptığını belirterek maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.Davalı, davacıya hakaret etmediğini belirterek davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, davalının eylemi nedeniyle davacının kişilik haklarının zarar gördüğü benimsenerek manevi tazminata hükmedilmiştir. Ayrıca, ceza davası nedeniyle davacının avukatına para ödediği, yol ile yemek masrafı yaptığı belirtilerek maddi tazminat istemi de kabul edilmiştir.Davacı, aralarındaki vekalet sözleşmesi gereği ceza davası nedeniyle avukatına ödediği ücret ile yine ceza davası nedeniyle yaptığı yol ve yemek masrafları nedeniyle maddi tazminat isteminde bulunmuştur. Yargılama giderlerinden olan avukatlık ücreti, ilgili olduğu davanın konusunu teşkil eder nitelikte feri bir alacak olup, ilgili davanın sonunda diğer yargılama giderleri ile birlikte hüküm altına alınır. Söz konusu davada hüküm altına alınmayan avukatlık ücreti alacağı asıl bir alacak olmadığından bir başka davaya konu edilemez. Davacının davalı ile katılan-sanık olarak yargılandıkları ceza davasına ilişkin yol ve yemek masrafı türünden talepleri de aynı nitelikte olduğundan, bu masraflarından ayrı bir dava olarak ileri sürülmesi mümkün değildir. Şu durumda davacının maddi tazminat isteminin reddine karar verilmesi gerekirken kabulü doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentlerde gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.