MAHKEMESİ : Konya 3. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 02/05/2013NUMARASI : 2011/384-2013/361Davacılar O.. K.. vd vekili A. . Y..tarafından, davalı M.. Ç.. aleyhine 23/06/2011 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 02/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ve davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, haksız fiil nedeni ile manevi tazminat ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.Davacı vekili, müvekkili davacı N.. T..'ün sürücü kursu sahibi ve işletmecisi olduğunu, diğer müvekkilinin ise sürücü kursunda direksiyon öğretmeni olarak çalıştığını, müvekkili davacı Nurten'in işletmekte olduğu kursta sürücü adaylarının eğitimi için eğitim kitaplarının bir kısmını diğer davacı Orhan'ın aracılığı ile davalı Musa'nın yetkilisi ve ortağı olduğu ... Tanıtım ve Yayıncılık Ltd. Şti.'den alındığını, satış bedelininde banka vasıtası ile davalının yetkilisi olduğu şirket hesabına yatırıldığını, satış bedeli davalıya ödenmesine rağmen davalı tarafından müvekkillerine internet ortamı kullanılmak suretiyle "Konyanın ve Türkiye'nin en sahtekar kurumu kursta sattıkları kitapların parasını ödemeyen ahlaksız insanları başlarında N.. T.. gibi O.K.. gibi kişiliği zayıf insanlar" şeklinde mesaj göndererek alenen hakaret edildiğini belirterek davacıların uğradığı manevi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.Davalı vekili, taraflar arasında alacak-borç ilişkisinin var olduğunu,davacıların borcun tamamını ödemediklerini, müvekkilinin hakaret kastı değil alacağını tahsil amacının olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.Mahkemece; davalının mevcut eyleminin, davacıların kişilik değerlerine haksız bir şekilde saldırı oluşturduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminat ödetilmesini isteyebilir. Yargıç, manevi tazminatın tutarını belirlerken, saldırı oluşturan eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Tutarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel durum ve koşulların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde nesnel (objektif) olarak göstermelidir. Çünkü yasanın takdir hakkı verdiği durumlarda yargıcın, hukuk ve adalete uygun (hak ve nasfetle) karar vereceği Medeni Yasa'nın 4. maddesinde belirtilmiştir. Takdir edilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. Davaya konu olayda, olay tarihi, olayın gelişimi ve yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde davacılar yararına takdir edilen manevi tazminatlar fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davacıların tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenler ile reddine ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.