Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9328 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 7267 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 19. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 13/02/2014NUMARASI : 2013/278-2014/32Davacı A.. S.. tarafından, davalılar İ.. İ.. vd aleyhine 02/07/2013 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 13/02/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı İ.. İ.. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, haksız eylem nedeni ile uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin davalı Ü.. B.. yönünden husumet nedeni ile reddine, davalı İ.. İ.. Genel Müdürlüğü yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ile davalı İ.. İ.. Genel Müdürlüğü tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, 02/07/2013 günlü dava dilekçesi ile 08/10/2012 günü yağan yağmur nedeni ile bahçesini su bastığını, 1 metre seviyesine kadar yükselen sular nedeni ile aracının zarar gördüğünü iddia ederek, harca esas değeri 1.000 TL gösterip uğradığı maddi ve manevi zararının tespiti ile yasal faizi ile birlikte ödetilmesi isteminde bulunmuş, 16/12/2013 günlü ıslah dilekçesi ile maddi tazminat isteminin 6.000 TL, manevi tazminat isteminin 800 TL olduğunu bildirmiştir.Davalılar, usul ve esas yönünden davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.Mahkemece, tespit isteminin reddine ilişkin verilen kararın Dairemizce bozulması üzerine yeniden yapılan yargılama sonunda, davalı Ü.. B.. yönünden husumet nedeni ile istemin reddine, İ.. İ.. Genel Müdürlüğü yönünden 6.000 TL maddi tazminatın 1.000 TL'sinin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte ödetilmesine, koşulları oluşmadığından manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.Davacı 02/07/2013 günlü dava dilekçesindeki talebini 16/12/2013 günlü ıslah dilekçesi ile artırmıştır. Davacının ıslah dilekçesiyle miktarını belirlediği tazminat tutarları yeni bir dava niteliğinde olmayıp dava dilekçesindeki 1.000 TL lik istek sonucunun artırılması biçimindedir. Bu nedenle dava dilekçesinde faiz istemi ıslah dilekçesi ile arttıran bölüm içinde geçerlidir. Islah, 01/10/2011 günü yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 176. ve devamı Maddelerinde düzenlenmiş olup anılan kanunun 177/1 maddesinde ıslahın, tahkikatın sona ermesine kadar yapılabileceği açıkça düzenlenmiştir. Şu durumda, mahkemece, ıslah ile açıklanan tazminat tutarının tümünün yasal faizi ile birlikte ödetilmesi yerine, asıl dava dilekçesinde harca esas değer olarak gösterilen kısım ile ıslah ile arttırılan kısım yönünden ayrıma gidilmesi ve ıslah edilen bölüm yönünden faize hükmedilmemesi doğru olmayıp, kararın bozulması gerekmiştir. 3- Tarafların öteki temyiz itirazlarına gelince; davalı Ü.. B.. bir kamu tüzel kişisidir. Anılan tüzel kişiliğe bağlı olarak ve kamusal kurallar çerçevesinde faaliyet gösteren Belediye organlarının eylem ve işlemleri de kamusal nitelikte olup kamu hizmeti kavramı çerçevesindedir. İstemin ileri sürülüş ve olayın gerçekleşme biçimine göre davanın anılan davalıya yöneltilmesinin nedeni de davalı belediyenin hizmet kusuruna ilişkindir. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasası’nın 2/1-b maddesi gereğince bu tür istemlerin tam yargı davası olarak idari yargı yerinde açılacak davada ileri sürülmesi gerekir.Mahkemece, iş bu davalı yönünden uyuşmazlığın çözümünde idari yargı yerinin görevli olduğu benimsenerek yargı yolu bakımından mahkemenin görevsizliği nedeni ile dava dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekirken, işin esasının incelenmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davacı yararına, (3) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davacı ve davalı İ.. İ.. Genel Müdürlüğü yararına BOZULMASINA; tarafların öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.